
Cəbrayıl rayonundan olan məcburi köçkünlər uzun illərdir öz doğma yurdlarından ayrı yaşamaq məcburiyyətindədirlər. İşğal nəticəsində yüzlərlə ailə evlərini tərk etmiş və müxtəlif bölgələrdə müvəqqəti sığınacaqlarda məskunlaşmışdır. Bu insanlar həm fiziki, həm də emosional çətinliklərlə üzləşmiş, ancaq vətənlərinə bağlılıqdan əl çəkməmişlər.
Məcburi köçkünlərin həyat şəraiti əvvəlcə çox çətin olmuşdur. Sığınacaqlarda məhdud şərait, iş və təhsil imkanlarının azlığı gündəlik həyatı çətinləşdirirdi. Lakin zaman keçdikcə dövlət və qeyri-hökumət təşkilatlarının yardımı ilə sosial xidmətlər və yaşayış şəraiti yaxşılaşmağa başlamışdır.
Bu insanlar arasında həmrəylik və birgə fəaliyyət xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Məcburi köçkünlər öz icmalarını quraraq mədəni və sosial tədbirlər keçirir, gəncləri təhsilə və vətənpərvərliyə yönləndirirlər. Onların hekayələri həm də xalqın dözümlülüyü və iradəsinin sübutudur.
Gələcəyə baxışları ümid və azadlığa can atmaqdır. Məcburi köçkünlər üçün yurdlarına geri dönmək yalnız arzudan ibarət deyil, həm də Cəbrayılın bərpası və inkişafı ilə bağlı reallıqdır. Onların təcrübəsi və əzmi gələcək nəsillər üçün ilham mənbəyidir.
Kamran Mustafayev
YAP Xəzər rayon təşkilatının məsləhətçisi